Eva Veiga
#AVoltaÁProvinciaEn52Autoras
Eva Veiga
Eva Veiga Torre é unha poeta e xornalista galega nacida en Ombre (Pontedeume).
Licenciada en Filología Inglesa pola Universidad de Santiago de Compostela, traballou en El Ideal Gallego e na TVG, onde desenvolveu unha polifacética e intensa actividade profesional, sobre todo na dirección e presentación de programas culturais. Neste campo foi dúas veces Premio TP e Premio Galicia de Comunicación. Así mesmo, presentou e dirixiu para televisión a serie documental sobre a historia da arte galego 'Galicia no Tempo', programa galardoado co Premio do Colexio de Arquitectos de Galicia e co Premio de Honra da Unesco.
Obra
Poesía:
• Fuxidíos (1993). [GAL/4366]
• Paisaxes do baleiro (1999). [GAL/8945]
• A luz e as súas cicatrices (2005).
• Desconcerto (2006). [GAL/12714]
• A frecha azul do teixo (2010). [GAL/15442]
• Nesta hora imposible (2010).
• A distancia do tambor (2014).
• Soño e vértice (2016).
• Silencio percutido (2017).
• Quérote canto (2020).
Ensaio:
• Santiago : Cidade de peregrinación (2002).
• Alfonso Costa (con Ánxeles Penas) (2008). [GAL/13623]
Traducción:
• Herbario, de Elena Poniatowska, incluido no volume A filla do filósofo, 2009. [GAL/15981]
Obras colectivas:
• Alguén agarda que volva alí, 1998.
• A rúa e outros relatos, de Gerry Adams, 2000. [GAL/8858]
• Alma de beiramar, 2003.
• Intifada: Ofrenda dos poetas galegos a Palestina, 2003.
• Negra sombra: Intervención poética contra a marea negra, 2003. [GAL/10558]
• Do máis fondo do silencio saen voces, 2006.
• Volverlles a palabra : Homenaxe aos represaliados do franquismo, 2006.
• A Coruña á luz das letras, 2008. [GAL/826]
• Lois Pereiro en 17 voces, 2011. [GAL/7140]
• Preludios para Miguel Anxo Fernán-Vello, 2011. [GAL/16136]
• Tamén navegar, 2011. [GAL/16624]
• VI Encontro de Escritores Galegos : Literatura e proxección exterior, 2012. [GAL/16342]
• 150 Cantares para Rosalía de Castro, 2015.
• De Cantares Hoxe : 34 poetas dialogan cos Cantares Gallegos de Rosalía de Castro, 2015. [GAL/5019]
• 6 poemas 6 : Homenaxe a Federico García Lorca, 2015.
• Os aforismos do riso futurista, 2016.
• Poetas na cociña, 2020. [GAL P 31]
• Poetas na cociña II, 2021. [GAL P 38]
• Poetas na cociña III, 2022. [GAL P 48]
Premios:
• 1992: Accesit XII Premio Esquío de poesía, por Fuxidíos.
• 2011: Premio Sereo da Cultura Galega da Asociación Cultural Barbantia.
• 2013: Premio de Poesía Fiz Vergara Vilariño, por A distancia do tambor.
• 2014: Premio AELG á mellor obra de poesía, por A distancia do tambor.
• 2015: Premio de poesía do Concello de Carral, por Soño e vértice.
• 2015: Premio de Poesía da Cidade de Ourense, por Silencio percutido.
• 2016: Premio da Crítica Poética Galega, por Soño e vértice.
• 2021: Premio Antón Lousada Diéguez, por Quérote canto.
A autora di:
Ramiro Torres Que é para ti a poesia?
Eva VeigaA poesía primeiro de todo foi para min, e segue a ser, marabilla: ese acontecemento, esa "maxia" pola que as palabras –(des)colocadas nunha orde (in)determinada- eclosionan nunha nova vida plurisignificativa. A poesía é un espazo libertario, unha quebra do sistema ordinario de pensar, de percibir, de sentir.
Neste senso, a palabra poética non só nos axuda a desvelar a realidade ou nos achega ao descoñecido e aínda ao indicible, senón que a súa propia creación está xa a ser fornecedora dunha outra maneira –máis afectiva, máis crítica- de ollar e de relacionarnos co mundo.
Por outra parte, a poesía ponnos en contacto coa materia máis sutil do noso ser individual e colectivo. O ritmo poético remítenos ao corazón e á orixe. O poema ten unha dimensión vibratoria que nos afecta sempre dalgún xeito e o que di non se pode dicir de ningunha outra maneira.
De todos modos, xa sabemos que a poesía non se deixa delimitar doadamente, mais eu adoro esa definición que fai Luísa Villalta no seu poema "Ritos de resistencia": "Fronte á rutina, o rito da palabra tensa a pel / do mundo: un tambor que desperta".
Entrevista completa aquí . Fonte: Revista Palavra Comum
